Burgers die afhankelijk zijn van een Wmo-hulpmiddel moeten hierover kunnen beschikken en niet bij een verhuizing of verandering van leverancier moeten inleveren van het hulpmiddel, denk aan een rolstoel, traplift of een speciale op maat gemaakte fiets. 

Tot op heden betekent verhuizen van gemeente A naar gemeente B namelijk inleveren van alle hulpmiddelen bij gemeente A en opnieuw aanvragen van deze hulpmiddelen bij gemeente B. Dat betekent dat een cliënt soms langdurig zonder hulpmiddelen komt. Verder is het ook nog maar de vraag of gemeente B dezelfde hulpmiddelen toekent als gemeente A. Financiers (zoals gemeenten, zorgverzekeraars en zorgkantoren) en leveranciers werken niet zelden langs elkaar heen en de cliënt is dan de dupe. 

De caremanagers van MetZorg maken geregeld mee dat het helemaal mis kan gaan als een cliënt van de ene naar de andere gemeente verhuist en daarna in een ambtelijk en procedureel achterhoedegevecht beland met de twee gemeenten, als er ook nog eens verschillende leveranciers zijn wordt het soms helemaal ingewikkeld.

Op initiatief van minister De Jonge van Volksgezondheid wordt daar nu wat aan gedaan en is er recent een actieplan + normenkader opgesteld. Vanaf 1 januari 2021 moeten de “problemen” verleden tijd zijn, althans dat is het plan dat er nu ligt en is vastgelegd in het zogenaamde verhuisconvenant. Cliënten die een hulpmiddel gebruiken krijgen een persoonlijk hulpmiddelenpaspoort waarin relevante informatie is opgeslagen over de cliënt en zijn of haar hulpmiddelen. 

De cliënt komt centraal te staan en kan aankloppen bij een vaste contactpersoon die vanaf december 2020 bij iedere gemeente en leverancier beschikbaar moet zijn. De financier wordt eindverantwoordelijk gemaakt voor het passend en tijdig leveren van een adequaat hulpmiddel waarbij ook wordt gekeken naar samenhang met andere hulpmiddelen en diensten.

We zullen zien of de goede bedoelingen per 1 januari 2021 ook in goede daden worden omgezet. Helaas hebben de plannen alleen betrekking op hulpmiddelen en niet tevens op voorzieningen zoals huishoudelijke ondersteuning en ambulante begeleiding.

Harry Luiten, Mei 2020