Op avontuur met de re-integratiespecialist

Artikel in LetselschadeNEWS

Flann Schaper (23) is 15 jaar oud als een klasgenoot voor de grap met een lucht compressor in zijn oor spuit met gehoorschade tot gevolg; verlies van hoge elektronische tonen en een continue pieptoon in zijn linker oor. 
De gevolgschade wordt pas duidelijk als de toekomstdroom van Flann in duigen valt. Aan LetselschadeNEWS vertelt hij over het schoolincident en de impact daarvan op zijn toekomst. Ook komen de belangenbehartiger en de WA-verzekeraar aan het woord. Cruciaal voor hernieuwd perspectief blijkt de re-integratiespecialist.

Aan enthousiasme en energie ontbreekt het niet tijdens het gesprek met Flann. Het gaat hem nu goed. Maar een jaar eerder hing de vlag er anders bij, zo zegt hijzelf. Want op 3 december 2018, toen hij vanwege zijn gehoorschade niet door de medische herkeuring kwam voor de functie van politieagent bij de Politie Haaglanden, drong pas echt goed tot hem door wat de impact was van het ‘grapje’ dat zijn klasgenoot met hem uithaalde. Dat was ook het moment dat hij voor het eerst echt ontzettend boos werd over hetgeen hem was overkomen. Zijn droom om bij de politie te komen viel definitief in duigen. Zelfs een herkeuring bij een KNO-arts mocht niet baten. Bij de politie hielden ze voet bij stuk. Het gehoorverlies versperde de toegang tot de opleiding. 

Op 15 jarige leeftijd liep je gehoorschade op. Wat is er gebeurd?

“Het was oktober 2011. Ik zat in het examenjaar van het VMBO, richting bouw. Samen met nog drie klasgenoten waren we op school aan het werk in de werkplaats. Dat was een soort handvaardigheidslokaal. De toeziend leraar was even weg en op dat moment dacht één van mijn klasgenoten leuk te zijn en spoot met een lucht compressor in mijn oor. Ik schrok me rot en reageerde vooral verbaasd en ook wel boos. Ondanks de directe piep, de pijn en wat bloed uit mijn oor, nam ik het niet meteen serieus. Ik heb alle lessen van die dag nog gevolgd en toen ik last van mijn oor bleef houden, ben ik op aanraden van mijn moeder na school naar de Spoedeisende Hulp in het ziekenhuis gegaan.” 

Daar werd duidelijk wat de schade was?

“De arts constateerde in het midden van mijn trommelvlies een gaaf rond gaatje en gaf aan dat dit alleen veroorzaakt kon zijn als er met maximaal 15 tot 20 cm afstand in het oor was gespoten. Binnen 10 tot 15 cm afstand is de straal kaarsrecht van een lucht compressor van 4 bar en kan alleen dan een gaaf rond gaatje veroorzaken. Na twee weken het oor goed schoonhouden, kon een gehoortest uitsluitsel geven over de gehoorschade. Vanaf dat moment wist ik dat de pieptoon in mijn oor blijvend zou zijn. Het gehoorverlies was beperkt tot de hoge tonen en mogelijk bij veel rumoer en omgevingsgeluid.” 
‘De schade leek onschuldig’

Heb je hier in het dagelijks leven last van?

“Ik merk dat ik na verloop van tijd toch meer gewend raak aan de piep in mijn oor. Het is er altijd, maar ik kan daar wel mee leven. In het begin kon ik alleen in slaap komen met muziek als afleiding van de piep. Die noodzaak is er niet meer. Wat betreft het gehoorverlies is het lastiger in te schatten. Ik houd ontzettend van muziek, vooral experimentele elektronische muziek. Daar horen nou eenmaal ook hoge tonen bij. Ik weet niet wat de invloed is, maar ik heb wel vaak het gevoel dat ik bepaalde tonen mis.” 

Heb je veel hersteltijd nodig gehad?

“Eigenlijk niet, want na het incident heb ik examen VMBO gedaan en ben ik doorgestroomd naar het MBO voor een studie logistiek. Aanvankelijk wilde ik vanuit het VMBO naar de Luchtmacht. Maar op voorhand werd al aangegeven dat met mijn gehoorschade ik niet door de keuring zou komen. Na het behalen van mijn MBO-diploma kon ik aansluitend op mijn stage werken bij Action op het hoofdkantoor. Na twee jaar begon het te kriebelen. Dit was niet wat ik wilde met de rest van mijn leven. Door een vriend die al bij de politie werkte, werd ik enthousiast voor het politievak. Ik mocht een paar keer meelopen met een dienst en kreeg daardoor de kans meer van het echte politiewerk te zien. De dynamiek sprak me direct aan. Ik hoefde niet lang na te denken om me aan te melden voor de preselectie. In de tussentijd zegde ik al wel mijn baan op bij Action en kon ik als bedrijfsleider bij de leliekwekerij van mijn oom aan de slag. Ondanks dat ik de eerste twee preselecties werd afgewezen, was ik toch overtuigd dat ik een keer aangenomen zou worden.” 

Toen belden ze van de politie Haaglanden?

“Ja, het voelde voor mij als het verlossende telefoontje. Bij de politie Haaglanden hadden ze een agententekort en of ik daar wilde komen werken? Natuurlijk, ha! Daarmee startte de officiële selectieprocedure. Alle tests kwam ik goed door, het tijdelijke contract was al getekend, totdat de uitslag van de medische keuring kwam. De negatieve uitslag van de gehoortest op de hoge tonen, had ik helemaal niet zien aan komen. Zelfs een herkeuring die ik zelf heb aangevraagd bij een KNO-arts mocht niet baten. Bij de politie hielden ze voet bij stuk. Nee = nee. Ik was woest. Pas op dat moment besefte ik echt wat het gevolg was. Wat moest ik nu? Ik was ten einde raad.”

Jouw letselschadezaak loopt bij DAS Rechtsbijstand?

“Mijn ouders hebben destijds meteen melding gemaakt van het voorval. De aansprakelijkheid is inmiddels erkend door de WA-verzekeraar van de toenmalige klasgenoot, maar de zaak loopt nog steeds. Frank Vergonet, onze jurist bij DAS Rechtsbijstand, heeft eerder aangegeven dat als er wat was, we bij hem aan de bel konden trekken. Toen ik met mijn handen in het haar zat en me echt geen raad wist met mijn toekomst, bedacht ik me dat Frank wellicht kon helpen. Want het was duidelijk dat ik als gevolg van mijn gehoorschade, niet was aangenomen bij de politie.

Goed dat Flann contact zocht met DAS toen hij het zelf niet meer wist? 

Frank Vergonet: “Dit was een cruciaal moment voor Flann en ik vond het belangrijk dat hij hierbij goed geholpen zou worden. Ten tijde van het incident was Flann pas 15 jaar en had toen al zijn interesse uitgesproken voor de Luchtmacht. Vanwege de gehoorschade zou hij nooit door de toelating zijn gekomen en wist dus dat zijn toekomst daar niet zou liggen. Mede daardoor en door de afwijzing bij de politie, kost deze zaak meer tijd voordat die kan worden afgewikkeld.  Flann moet de tijd kunnen krijgen om te ontdekken waar zijn toekomst wel ligt. Toen Flann mij in de zomer van 2018 belde voor hulp, heb ik me sterk gemaakt voor deskundige begeleiding met het oog op een nieuwe beroepskeuze. Via de WA-verzekeraar werd re-integratiespecialist Joost van Buiten van MetZorg voorgesteld. De match tussen Joost en Flann bleek succesvol te zijn, want tot op de dag van vandaag is Flann enthousiast over de keuze die hij heeft gemaakt.”

Was u als schaderegelaar ook meteen positief?

Theo Nadorp, schaderegelaar voor de WA-verzekeraar: “In eerste instantie was ik in de veronderstelling dat het wel meeviel met de gehoorschade. Maar in een gesprek met Frank werd mij de ernst van het letsel voor  Flann duidelijk. Deze jongen was een avonturier en wilde een stoer beroep, wat door zijn gehoorschade niet meer mogelijk leek te zijn. Met de inschakeling van een re-integratiespecialist ontdekte Flann wat zijn alternatieven waren en werd zijn blikveld verruimd. Daarnaast bleek uit een capaciteitstest dat hij zichzelf al die tijd had onderschat. Dus dat hij nu is gestart met een HBO-opleiding is zeker goed nieuws en bieft hem weer toekomstperspectief.“

Dus toen stond op een dag Joost van MetZorg voor de deur?

“Inderdaad! We hebben een aantal prettige, verhelderende gesprekken gehad. Doordat het contact met Joost meteen goed was, voelde ik me al gauw vertrouwd bij hem. Om hem een goed beeld te geven van wie ik ben, vertelde ik hem over mijn leven en de dingen die ik graag doe of belangrijk vind. Ik besteed veel tijd aan vrijwilligerswerk. Binnen de gemeente waar ik woon wordt veel georganiseerd en daar help ik graag bij. Als bestuurslid van het poppodium bij ons in de buurt ben ik betrokken bij de organisatie van bijvoorbeeld cabaretavonden, dancefeesten en live avonden. De sociale betrokkenheid binnen onze gemeente vind ik belangrijk en wil daar graag aan bijdragen. Daarnaast ben ik sinds de zomer van 2018 bij de vrijwillige brandweer. Daar was mijn gehoorschade geen punt. Bij de brandweer ontdekte ik dat ik juist in acute, onverwachte situaties het hoofd koel kan houden en goed kan handelen. In de chaos van het moment, houd ik toch overzicht. En de adrenaline die dan vrijkomt, geeft een heel goed gevoel. Naar aanleiding van mijn verhaal, stelde Joost de juiste vragen die me vervolgens aan het denken hebben gezet.”

Jullie hadden meteen een goede klik?

Joost van Buiten: “Het was een heel prettig contact met Flann. Hij is communicatief sterk. In zijn vrijwilligers activiteiten zie je zijn sociaal bewogen karakter goed. Als vrijwillige brandweer komt zijn hang naar avontuur uit de verf. Zijn interesse voor de Luchtmacht en later de politie kon ik wel plaatsen. De dynamiek, het avontuur samen met zijn maatschappelijke betrokkenheid maakten al snel dat tijdens de gesprekken duidelijk werd dat Flann in de logistiek niet op zijn plek zat. Het was mooi om te zien hoe Flann zelf ontdekte wat bij hem paste en dat de uitslagen van diverse tests hem steeds bevestigden in zijn keuzes. Maar bovenal hem meer zelfvertrouwen gaven over zijn eigen kunnen.”

Hoe verliep het begeleidingstraject verder?

Flann: “Gedurende het traject werd voor mij wel duidelijk dat ik het liefst met een opleiding zou starten. Maar ik was best onzeker over mijn niveau. Zou ik een HBO-opleiding wel aankunnen? Was het niet te hoog gegrepen? Toen de uitslagen van de tests aangaven dat HBO-niveau wel prima haalbaar zou zijn voor mij, was dat echt een boost voor mijn zelfvertrouwen. Alle twijfel was weg. Ik wist ik ga de opleiding volgen die ik graag wil en dat is HBO Verpleegkunde. Gelukkig speelt hierbij mijn gehoorschade geen enkele rol. In september 2019 ben ik gestart. Na het volgen van deze opleiding zou ik bijvoorbeeld de specialisatie Spoedeisende Hulp kunnen gaan doen. In tegenstelling tot de brandweer is dat meer mijn ‘menselijke kant’. Maar ik weet het nog niet hoor, want de psychiatrie spreekt me ook aan. Bel me nog maar eens over een jaartje of vier. Wat ik wel weet, is dat ik ontzettend blij ben met de tussenkomst van Joost. Het om de tafel gaan met een re-integratiespecialist/coach was voor mij zo waardevol, omdat hij vanuit een ander perspectief naar de situatie keek. Zonder de hulp van Joost weet ik niet of ik dezelfde keuzes had kunnen maken.”

MetZorg helpt een letselschadeslachtoffer nieuw passend perspectief of evenwicht te vinden, door praktische, medische en strategische hulp te bieden. Het uiteindelijke doel is het creëren van een veilige en stabiele situatie. Door deze ondersteuning, kan een slachtoffer zich volledig richten op herstel. MetZorg focust zich op mogelijkheden en nieuwe kansen. Samen met betrokkene zelf. En doet dat door goed te kijken en te luisteren naar de belemmeringen die worden ondervonden en handelt, waar nodig, buiten de ondernemers tot slachtoffers in loondienst.

Klik op deze link voor het volledige artikel.